"Kochajcie
książki. One ułatwią Wam życie, po przyjacielsku pomogą zorientować się
w pstrej i burzliwej gmatwaninie myśli, uczuć i zdarzeń. One nauczą Was
szanować człowieka i samych siebie, one uskrzydlą rozum i serce
uczuciem miłości dla świata, dla człowieka". Tak wartość czytania podsumował Maksim Gorki. A jak to jest z Waszą miłością do książek? Zapraszam do udziału w konkursie!
Zasady konkursu:
- polub na Facebook'u profil bloga Papierowa Kobietka oraz Wydawnictwa Helion,
- w komentarzu pod tym wpisem odpowiedz na pytanie: W jakiej książce zakochałeś się od pierwszego przeczytania? Odpowiedź krótko uzasadnij oraz dopisz dane (imię i nazwisko lub nick) pod jakimi polubiłeś profile na FB i zostaw adres email, abym mogła skontaktować się z Tobą w przypadku wygranej :)
Wygrywa osoba, której wypowiedź będzie najbardziej romantyczna, wzruszająca, rozczulającą, emocjonująca lub po prostu chwyci mnie za serce...
Wygrywa osoba, której wypowiedź będzie najbardziej romantyczna, wzruszająca, rozczulającą, emocjonująca lub po prostu chwyci mnie za serce...
Organizatorem konkursu jest autorka bloga Papierowa Kobietka. Konkurs trwa od 10.02.2016 do 15.02.2016 r (do północy). Ogłoszenie wyników nastąpi w ciągu 2 dni od zakończenia konkursu. Nagrodą w konkursie jest książka ufundowana przez Wydawnictwo Helion: "Pokolenia. Powrót do domu".
Po latach oczekiwań w życiu Janki i Leszka pojawia się wymarzona córka,
Kasia. Dorosła Katarzyna po latach spisze koleje rodzin Borengów i
Zajewiczów. Będą dramatyczne i pełne niespodzianek jak cała powojenna
historia Polski, barwne i rozkochane jak nadnarwiańskie Stokowo.
Życie płynie, uciekają lata, pojawiają się nowi przyjaciele, niektóre stare przyjaźnie się kończą, w rodzinie Zajewiczów dorasta kolejne pokolenie. Zmienia się także Polska. Janka śledzi z zapartym tchem politykę, zawsze zaangażowana, krytyczna i niekryjąca swoich opinii. Niezmienna pozostaje tylko jej miłość do Stokowa.
Pokolenia. Powrót do domu to opowieść inspirowana losami rodziny autorki. Wielka historia przeplata się z małymi ludzkimi sprawami, przekazy rodzinne obrastają w legendę... Dynamiczne pełne życia postaci, barwny język, dramaty i radości codziennego dnia, namiętności i zdrady tworzą sagę rodzinną, w której czytelnik odnajdzie bliskie swemu sercu emocje i historie.
Życie płynie, uciekają lata, pojawiają się nowi przyjaciele, niektóre stare przyjaźnie się kończą, w rodzinie Zajewiczów dorasta kolejne pokolenie. Zmienia się także Polska. Janka śledzi z zapartym tchem politykę, zawsze zaangażowana, krytyczna i niekryjąca swoich opinii. Niezmienna pozostaje tylko jej miłość do Stokowa.
Pokolenia. Powrót do domu to opowieść inspirowana losami rodziny autorki. Wielka historia przeplata się z małymi ludzkimi sprawami, przekazy rodzinne obrastają w legendę... Dynamiczne pełne życia postaci, barwny język, dramaty i radości codziennego dnia, namiętności i zdrady tworzą sagę rodzinną, w której czytelnik odnajdzie bliskie swemu sercu emocje i historie.
Krystyna Kofta o książce:
"Czytając "Pokolenia" możemy zanurzyć się w czasach i miejscach, przez które prowadzi nas autorka. Zawitać do lat PRL-u, do miejsc, o których zapomniano sporządzając mapy i tych, które są na nich wyraźnie zaznaczone. Bohaterki i bohaterowie pochodzą z różnych kultur, żyją, ścierają się, kochają, słyszymy ich głosy. Książka, którą oddaje w ręce czytelników Katarzyna Droga, jest kolejną częścią sagi "Pokolenia. Wiek deszczu, wiek słońca". Można czytać ją jako kontynuację, można też oddzielnie. Sądzę, że autorce udało się przykuć uwagę czytelnika. Ta powieść spełnia podstawowy warunek dobrej sagi — ma klimat, żyje, wciąga i nie nudzi!"
"Czytając "Pokolenia" możemy zanurzyć się w czasach i miejscach, przez które prowadzi nas autorka. Zawitać do lat PRL-u, do miejsc, o których zapomniano sporządzając mapy i tych, które są na nich wyraźnie zaznaczone. Bohaterki i bohaterowie pochodzą z różnych kultur, żyją, ścierają się, kochają, słyszymy ich głosy. Książka, którą oddaje w ręce czytelników Katarzyna Droga, jest kolejną częścią sagi "Pokolenia. Wiek deszczu, wiek słońca". Można czytać ją jako kontynuację, można też oddzielnie. Sądzę, że autorce udało się przykuć uwagę czytelnika. Ta powieść spełnia podstawowy warunek dobrej sagi — ma klimat, żyje, wciąga i nie nudzi!"
Powodzenia!
---------------------------------------------------------------------------
WYNIKI KONKURSU!!
Nagrodę książkową otrzymuje: "toskaniau". Serdecznie gratuluję i podziwiam determinację, jaką się Pani wykazała aby zdobyć ukochaną książkę! To jest właśnie miłość od pierwszego przeczytania!! :D
Jedziec miedziany. Książka, którą przeczytałam jednym tchem i , która wywarła na mnie takie wrażenie, że tego samego dnia wsiadłam w auto żeby przejechać 250 km po część drugą i trzecią, którą użyczyła mi wspaniała koležanka. Po tej historii długo tęskniłam do Tatiany i Alekdandra. Nadal tęsknię. Ula ex wysokińska rogalska.
OdpowiedzUsuńJedziec miedziany. Książka, którą przeczytałam jednym tchem i , która wywarła na mnie takie wrażenie, że tego samego dnia wsiadłam w auto żeby przejechać 250 km po część drugą i trzecią, którą użyczyła mi wspaniała koležanka. Po tej historii długo tęskniłam do Tatiany i Alekdandra. Nadal tęsknię. Ula ex wysokińska rogalska.
OdpowiedzUsuńZdecydowanie " Kwiat mroku". Książka ta wydała mi się najpeliekniejsza na świecie. Nieprzespałam kilku nocy na czytaniu, a potem na myśleniu nad nią. Wzruszyła mnie do głębi. Dzięki niej nauczyłam się, że nigdy nie wolno się poddawać. Nawet gdy stracimy kogoś naprawdę bliskiego to życie toczy się dalej, a przyjaciele mogą być nieraz bardziej wyrozumiali niż rodzice. Ta książka pomogła mi inaczej spojrzeć na świat i nie jest on taki cudowny jaki nam się wydaje.
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
UsuńEmil to plan0@o2.pl
UsuńEmil to plan0@o2.pl
UsuńZdecydowanie " Kwiat mroku". Książka ta wydała mi się najpeliekniejsza na świecie. Nieprzespałam kilku nocy na czytaniu, a potem na myśleniu nad nią. Wzruszyła mnie do głębi. Dzięki niej nauczyłam się, że nigdy nie wolno się poddawać. Nawet gdy stracimy kogoś naprawdę bliskiego to życie toczy się dalej, a przyjaciele mogą być nieraz bardziej wyrozumiali niż rodzice. Ta książka pomogła mi inaczej spojrzeć na świat i nie jest on taki cudowny jaki nam się wydaje.
OdpowiedzUsuńKsiążką, w której zakochałam się od pierwszego wejrzenia, jest.. Saga 'Rozlewisko' - Małgorzaty Kalicińskiej. Pierwszą część - 'Dom nad Rozlewiskiem ' wypożyczyłam w szkolnej bibliotece. Spodobała mi się na tyle, że drugiego dnia, wypożyczyłam kolejne części. Podczas czytania owego dzieła, dla mnie wręcz arcydzieła, płakałam i śmiałam się wspólnie z bohaterami. A Małgosia nauczyła mnie, że jeśli ma się miękkie serce, to trzeba mieć twardą... tyłek ;) Dzięki niej dążę wytrwale do celu, nie poddaje się i pnę się coraz wyżej. :)
OdpowiedzUsuńKinga Marta Wiśniewska.
kinia1262@wp.pl
Bardzo się cieszę. Dziękuję.
OdpowiedzUsuńBardzo się cieszę. Dziękuję.
OdpowiedzUsuń